Bio je britanski orijentalista i jedan od vodećih svjetskih lingvista, specijaliziran u jezicima Dalekog istoka. Mogao je čitati na 49 jezika, a govorio je njih 30. Bio je direktor Britanskog informacijskog zavoda za Bliski istok. Bio je prvi direktor škole orijentalnih i afričkih studija Univerziteta London od 1916. do 1937. godine. U predgovoru Džordž Saleovog prijevoda značenja Kur’ana na engleski jezik, kao recenzent prijevoda, o Kur’anu je napisao:
„Treba, međutim, imati u vidu da Kur’an ima daleko veći značaj među muslimanima nego što Biblija ima u kršćanstvu, po tome što predstavlja ne samo kanon njihove vjere, već i izvor njihovih obreda i načela njihovog građanskog prava.”[1]
Potom je napisao:
„Dobro je za sve one koji proučavaju Kur’an da shvate da njegov tekst nije sastavio Poslanik Muhammed, već je on riječ kojom se Bog obratio Poslaniku.”[2]
O Islamu je napisao:
„Već duži niz vjekova znanje koje većina Evropljana posjeduje o islamu temelji se isključivo na iskrivljenim informacijama fanatičnih kršćana, što je dovelo do širenja mnoštva kleveta. Ono što je dobro u islamu potpuno je zanemareno, dok ono što nije bilo dobro u očima Evrope, bilo je preuveličavano i pogrešno tumačeno.”[3]
O Poslaniku Muhammedu, mir nad njim, napisao je:
„Ne smije se zaboraviti da je centralna doktrina koju je propovijedao Muhammed svojim savremenicima u Arabiji koji su obožavali zvijezde; Perzijancima koji su poštovali Ormuza i Ahrimana; Indijcima koji su obožavali idole; Turcima koji nisu imali neko posebno božanstvo, bila jednoća Božija, i da je jednostavnost njegovog učenja bila daleko moćniji faktor u širenju islama od mača njegovih vojskovođa.”[4]
Izvor: Odlomak iz knjige “100 svjetskih velikana o islamu”.
[1] The Koran, by George Sale, Introduction, Sir Edward Denison Ross, Frederick Warne And Co. London, str. V
[2] Isto, str. VI
[3] Isto, str. VII
[4] Isto, str. VII